14 Αυγ 2017

Εγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου 2017 Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου

Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν
 Παιδιά μου εὐλογημένα,
    Σήμερα ποὺ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀγάλλεται ὁ οὐρανὸς καὶ συγχορεύει ἡ γῆ, ἀφοῦ μεταβαίνει πρὸς τὴν Ζωή ἡ πανάμωμος καὶ πανύμνητος Παρθένος.

        Ὁ ἱερὸς Ὑμνογράφος πῆρε τόν αἶνον τῶν ἀγγέλων καὶ τόν ὓμνο τῶν ἀνθρώπων καὶ τά ἔκανε ὠδὴ ἑόρτια. «Τὴ ἐνδόξῳ κοιμήσει Σου, οὐρανοὶ ἐπαγάλλονται καὶ ἀγγέλων γέγηθε τὰ στρατεύματα. Πᾶσα ἡ γῆ δὲ εὐφραίνεται, ὠδὴν σοι ἐξόδιον προσφωνοῦσα τῇ μητρὶ τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος ἀπειρόγαμε….».
            Ἡ Παναγία μας ὡς ἄνθρωπος, εἶχε τὴν θνητότητα καὶ τὴν παθητότητα, γι’ αὐτὸ καὶ ἀπέθανε ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Τὰ παραπάνω εἶναι συνέπειες τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, τό ὁποῖο ἡ Παναγία ἐκληρονόμησε ἀπὸ τοὺς γονεῖς της. Ὅμως ὁ θάνατος τῆς Παναγίας μας ὀνομάζεται «κοίμησις» καὶ μάλιστα «ἔνδοξος κοίμησις».
 Μέσα ἀπὸ αὐτό τό γεγονός, τήν κοίμησή της δηλ, ἡ Παναγία μας ἐδοξάσθη, ὡς Μητέρα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ συμβῇ διαφορετικά, ἀφοῦ ἡ Μαριάμ, ἀνεδείχθη τὸ δοχεῖον τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἐκυοφόρησε, ἐγαλούχησε καὶ κράτησε στὰ Ἄχραντα χέρια της, τὸν τοῦ κόσμου Ποιητὴν καὶ Θεόν καί Κύριον.
            Ἡ κοίμησή της δὲν κράτησε πολύ, παρά μόνο τρεῖς ἡμέρες, ἀφοῦ ὁ Ὑιός καί Θεός της, τὴν μετέστησε στοὺς οὐρανούς.  Ἡ δική μας κοίμηση, θὰ διαρκέσῃ ἕως τῆς Δευτέρας παρουσίας, ὁπότε ὁ Κύριος καί Θεός μας, θὰ ἀναστήσῃ τὰ σώματά μας, μὲ τὴν θεία καὶ ζωοποιό ἐνέργειά Του.
 Ἡ δόξα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι τὴν εἰδοποίησε ὁ Κύριος, ὅτι θὰ ἀπέλθῃ τοῦ κόσμου τούτου, ἀπό τό ὃτι εἶχε τὴν μακαρία τελείωση τῶν θεουμένων, ὡς τό κατ’ ἐξοχήν θεούμενον πρόσωπον, ὅτι συγκεντρώθησαν θεαρχίῳ νεύματι, οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὅτι ἔψαλαν ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὠδάς ἐξοδίους καί ἀπό τό ὃτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος παρέλαβε τὴν παναγία της ψυχή.
            Ὅλα αὐτὰ φαίνονται καί δηλώνονται χαρακτηριστικὰ μέσα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη παράδοση, τὴν Θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, τὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας καί ἀπὸ τὸν τρόπο ἑορτασμοῦ τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς.
 Μέσα ἀπὸ τὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, βλέπομε καὶ συνειδητοποιοῦμε ὅτι γιὰ τοὺς ἁγίους, τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, θάνατος δὲν ὑπάρχει, διότι κατηργήθη διὰ τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
            Ἡ ζωὴ τῶν ἁγίων μας, δείχνει τὴν νίκη ἐναντίον τοῦ θανάτου καὶ τὴν οὐσιαστικὴ κοινωνία τους καὶ ἓνωσή τους μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.
            Ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μᾶς βεβαιώνει ὅτι ἡ μετάβαση τοῦ ἁγίου ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ πρόσκαιρα καὶ ἐπίγεια στὰ αἰώνια καὶ οὐράνια εἶναι γεγονὸς θριαμβευτικὸ καὶ ἔνδοξος κοίμησις. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει: «Τί δεδοίκατε τὸν καταργηθέντα θάνατον; Οὐκέτι φοβερός ἐστί… Στῶμεν γενναίως καταγελῶντες τοῦ θανάτου». Δηλ «Τί φοβᾶσθε τὸν θάνατον, ὁ ὁποῖος καταργήθηκε; Δὲν εἶναι πλέον φοβερός…Ἂς σταθοῦμε μέ γενναιότητα καταγελώντας τὸν θάνατο…»
            Αὐτὸ τὸ βιώνομε μέσα στὸ Ἀναστημένο Σῶμα τοῦ Κυρίου ποὺ εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Μέσα στὴν Ἐκκλησία ὅλα μεταμορφώνονται, ὅλα ἀλλάζουν. Ἡ ζωὴ γίνεται φωτεινὴ καὶ ὅλη ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου ἔχει προοπτικὴ καὶ στόχο τὸ «Πάσχα», τὸ πέρασμα δηλ. ἀπὸ τὸν θάνατο στὴ ζωή.
            Πρὶν λίγες ἡμέρες βρέθηκα μπροστὰ σὲ μιά πονεμένη μητέρα, ἡ ὁποία πρόσφατα ἀποχωρίστηκε τὸ ἀγαπημένο παιδὶ της.
 Ἒπρεπε νὰ τῆς πῶ λόγους παρηγορίας. Στὸν νοῦ μου ἦλθε ἡ μορφὴ τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία πόνεσε πολὺ ὅταν εἶδε τὸν Υἱὸν καὶ Θεὸν Της, ἐπὶ Σταυροῦ, ἀδίκως κρεμάμενον.
            «Σοῦ ἒχει, μήπως, περάσει ἀπό τόν νοῦ», τῆς εἶπα, «ὅτι ἔχει πεθάνει ἡ Παναγία καὶ δὲν σὲ ἀκούει, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ Παναγία μας;»
            «Τί λὲς Δέσποτα», μοῦ ἀπάντησε, «καὶ βέβαια ζεῖ ἡ Παναγία μας καὶ μᾶς ἀκούει».
            «Ἐφ’ ὅσον ζεῖ ἡ Παναγία μας» τῆς ἀπήντησα, «ζεῖ καὶ τὸ παιδί σου στὸν οὐρανό, γιατί ὁ θάνατος ἔχει νικηθεῖ καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον…»»
 Ἀγαπητοί μου, πανηγυρίζουν σήμερα οἱ θεόφρονες, δηλ. ἐκεῖνοι ποὺ σκέπτονται καὶ φρονοῦν συμφώνως μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
            Ὅλοι μας γιορτάζομε, τὴν μεγάλη μας Μάνα, τὴν Παναγία μας. Κοντὰ, ὃμως, στὴν τιμὴ ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους καὶ τὶς ἄλλες λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, ἂς προσπαθήσωμε νὰ τὴν μιμηθοῦμε στὶς ἀρετὲς γιὰ νὰ χαίρεται, βλέποντας τὰ παιδιὰ της νὰ βαδίζουν στὸν δρόμο τῆς ἁγιότητος.
            Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολή μας, ἔχει ἀφιερώσει τὴν ἡμέρα αὐτή, σὺν τοῖς ἄλλοις, στὴν ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας, ὥστε νὰ ἐπιστηρίζωνται οἱ πολλοὶ ἐνδεεῖς καὶ ἐμπερίστατοι ἀδελφοί μας. Ἡ Παναγία μας πρὶν κοιμηθῆ, ἔδωσε τὰ ἐλάχιστα ὑπάρχοντά της στοὺς πτωχούς.
            Σήμερα, ἂς κάνωμε καὶ μεῖς τὸ ἴδιο.
 Ἂς προσφέρωμε ὅ,τι ὁ καθένας ἐπιθυμεῖ, ὡς ἐλεημοσύνη, στὴν δισκοφορία ποὺ θὰ γίνῃ στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, γιὰ τὰ ἀδέλφια μας ποὺ πένονται καὶ δὲν ἔχουν ποὺ νὰ ἀκουμπήσουν τὸ κεφάλι τους. Πιστεύω, ὃτι ὃλοι θά πράξετε, αὐτό πού πρέπει, ἀπό καρδίας ὡς φιλόθεοι καί φιλάνθρωποι.
            Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις, σᾶς ἐναγκαλίζομαι ὅλους καὶ σᾶς ἀσπάζομαι πατρικὰ, δεόμενος τοῦ Κυρίου, ὃπως χαρίζῃ σὲ ὅλους σας, τὴν ὑγεία, τὴν χαρὰ καὶ κάθε εὐλογία διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Δέσποινας τοῦ Κόσμου, τῆς Παναγίας Θεοτόκου.
            Παιδιά μου, ἀγαπητά καί περιπόθητα
    Τὰ ἔτη σας πολλὰ καὶ εὐλογημένα. Ἡ Παναγιά μαζί σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

2 σχόλια:

Φαίη είπε...

Ο δρόμος της αγιότητος που θα χαροποιούσε την Παναγία μας περνάει μέσα από την μοναδική Οδό του Υιού Της Ιησού Χριστού. Μέρες σαν και αυτές θα προτιμούσαμε να ακούγαμε λόγους που υπερασπίζονται αυτήν την Μοναδική Οδό που βάλλεται ανηλεώς από την παναίρεση του οικουμενισμού. Η Θεοτόκος μοίρασε τα ελάχιστα υπάρχοντά της διότι ζούσε εν Χριστώ ζωή. Αυτή η πράξη 'φιλανθρωπίας' ήταν απότοκος της εν Χριστώ ζωή Της. Δεν ήταν το πρωτεύον θέμα αλλά δευτερεύον. Τι θα ευχαριστούσε περισσότερο την Παναγία Σεβασμιώτατε; Να μοιράζαμε τα ιμάτιά μας χωρίς Χριστό ή με Χριστό;

Τι μας λέει ο Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος;
«.. Μάλιστα υπάρχει και κάτι άλλο που δείχνει .. μία προοδευτική ευσεβοφάνεια η οποία όμως εξωτερικά έχει νέκρωση και μάλιστα πτωμαΐνη. .. Στην Καθημερινή δημοσιεύτηκε .. το δημοσιεύει ο Επίσκοπος Σηλυβρίας Αιμιλιανός -δικός μας Ορθόδοξος επίσκοπος του κλίματος της Κωνσταντινουπόλεως- με τον τίτλο το άρθρον -προσέξτε παρακαλώ- 'Η Χριστιανική νέα Θεολογία μετατρέπεται σε Κοινωνιολογία' .. και πληροφορεί σχετικώς ο συγγραφεύς του άρθρου .. τα εξής: 'Πολλά Χριστιανικά κινήματα τα τελευταία χρόνια στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη θεμελιώνονται επάνω στην αρχήν, η Βασιλεία του Θεού πραγματοποιείται εντός της ιστορίας εδώ κάτω. Ο Χριστός ήρθε για να απελευθερώσει τους δεσμίους από την ανέχειαν, την πτωχείαν και την φυλετικήν διάκρισην. Κατ' αυτόν τον τρόπο επείγει η απελευθέρωσις του ανθρώπου όχι τόσο από την προσωπικήν αμαρτίαν αλλά από το κοινωνικό μίασμα συστημάτων που επεβλήθησαν από την κοινωνικήν αμαρτία, την μαζική. Και επομένως η θέση του γνησίου Χριστιανού ευρίσκεται στην πλευρά του σοσιαλισμού.' (σ.σ. δείτε και τα περί αριστεράς τώρα και στο μάθημα των Θρησκευτικών). .. Αγαπητοί μου προσέξτε. Όταν φτάνομε να κάνομε την Χριστιανικήν Θεολογίαν κοινωνιολογίαν και να την μεταβαπτίζουμε σε νέα θεολογίαν και ότι αυτή η νέα θεολογίαν δεν είναι τίποτε άλλο παρά -όπως σαφώς λέγει- η πραγματοποίηση της Βασιλείας του Θεού μέσα στην ιστορία εδώ στη γη και ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απελευθέρωση του ανθρώπου, όχι από την αμαρτίαν αλλά από την πτωχείαν, από τη δουλεία από τις φυλετικές διακρίσεις και γενικά από εκείνα τα οποία τα κοινωνικά συστήματα που υπάρχουν κάνουν τον άνθρωπο δυστυχισμένο. Αυτό λέγει ο νέο-χριστιανισμός, αυτή είναι η νέα θεολογία. Μα είναι φοβερόν. Διότι, αν φτάνομε να φτιάξομε έναν Χριστιανισμό που θα θεραπεύσει τις κοινωνικές πληγές της πτωχείας κτλ και δεν μας ενδιαφέρει το θέμα της αμαρτίας και ότι η Βασιλεία του Θεού είναι εδώ στη γη, -αγνοούμε τον ουρανό, πλήρης σεκουλαρισμός, δηλ. ένας χριστιανισμός του νυν αιώνος-, τότε πές τε μου ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ; .. Η αλήθεια αγαπητοί μου είναι η μετάνοια. .. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΛΗΓΕΣ.»

Φαίη είπε...

«Προσέξατέ το, αυτό είναι ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ έργο. Το κύριον έργον της Εκκλησίας είναι να θεραπεύει την αμαρτίαν και να προετοιμάζει τους ανθρώπους δια την Βασιλείαν του Θεού, διότι εδώ ούκ έχομεν πόλιν μένουσα.. Ο Χριστιανισμός ήρθε να μας αφθαρτίσει και αθανατίσει. Αυτά δεν υπάρχουν εδώ στη γή, εδώ υπάρχουν απλώς οι προϋποθέσεις. .. Όταν μάλιστα μιλούμε για πράσινους και κόκκινους παραδείσους κοινωνικής διαστάσεως είναι αίρεσις διότι δεν είναι ο Παράδεισος εδώ πάνω στη γη. Ο Χριστός είπε σαφώς η Βασιλεία του Θεού ΕΝΤΟΣ ΗΜΩΝ ΕΣΤΙ .. [που] θα πει αυτό που ο Κύριος είπε, ότι δεν ήρθε μετά παρατηρήσεως. Δεν είναι ένα καθεστώς η Βασιλεία του Θεού .. είναι Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ. .. Ο καθένας βρίσκει το δρόμο του, βρίσκει τη Δαμασκό του, ανοίγουν τα μάτια του απ' το σκοτάδι στο φως, ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και σώζεται. .. Τώρα, αν οι Χριστιανοί οι οποίοι θα βλεπαν γύρω τους την αδικία, θα ήθελαν με κάθε τρόπο να βοηθήσουν τους συνανθρώπους των να μην είναι πτωχοί, να επικρατεί δικαιοσύνη επί της γης κτλ αυτά αγαπητοί μου είναι επιπτώσεις του έργου της σωτηρίας μας αλλά δεν είναι το κύριον έργο του Χριστιανισμού. Δεν ήρθε ο Χριστός αγαπητοί μου να επιβάλει την δικαιοσύνη επί της γης με την έννοια που τη θέλουν τα κοινωνικά συστήματα. Εδώ πήγε κάποιος νεαρός να πει του Κυρίου, να γίνεις διαιτητής μεταξύ εμού και του αδελφού μου στην περιουσία την πατρική και ο Κύριος είπε, άνθρωπέ μου ποιος με κατέστησε δικαστή; Και αντί να μιλήσει και να επιβάλει την κοινωνικήν δικαιοσύνην έστω και υποδειγματικά για να το δούμε εμείς οι άνθρωποι οι μετέπειτα και να ασκήσουμε αυτήν την δικαιοσύνην επί της γης .. τί έκανε; Εστράφη προς τους γύρω και λέγει: οράτε και φυλάσσεσθαι από πάσης πλεονεξίας. .. Όταν ζητάει ο Χριστιανισμός την πτωχείαν, την θεληματικήν πτωχείαν, ποιό κοινωνικό σύστημα θα μιλούσε για πτωχεία; ..Ας ανεβεί επάνω σε ένα μπαλκόνι παρακαλώ εκείνος που θέλει να κάνει προεκλογική κίνηση και να πει 'αγαπητοί μου θα σας κάνω όλους φτωχούς'. Αν βγει αυτός ποτέ βουλευτής.. !! Ποτέ. Μα ο Χριστός αυτό είπε. .. Λοιπόν, μην μιλάμε για τέτοια πράγματα, είναι παρεκτροπή. Ο Χριστιανισμός είναι σωτηρία ψυχής. Νομίζω ότι πρέπει να επανατοποθετηθεί το θέμα και η έννοια της ΣΩΤΗΡΙΑΣ. Όταν λέμε Σωτηρία τί εννοούμε; Σωτηρία Ορθοδόξως, βλέποντες και ερμηνεύοντες τον Λόγο του Θεού είναι η σωτηρία του όλου ανθρώπου ήτοι, να νικηθεί ο θάνατος και η αμαρτία, η αμαρτία στην ψυχή, ο θάνατος στο σώμα με την εξ ανάσταση των νεκρών. Αυτό θα πει σωτηρία. Μ' αυτήν την έννοια ο Χριστός λέγεται ΣΩΤΗΡ... Όταν μιλάμε με τέτοιαν έννοιαν με τον Χριστιανισμόν και τους Χριστιανούς μας έχομε βέβαια ένα σχήμα ευσεβείας αλλά την δύναμη της ευσεβείας την έχομε αρνηθεί, διότι το Πνεύμα του Θεού δεν έρχεται σε τέτοιες καταστάσεις. Έχομε εσωτερική νέκρωση.»

[Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος.]

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com